62

Bende mızraktı bakışların

Gövdeme saplanan

Sonra ardından çağlayan kan

Tutuktu

Utancından kurudu

Donuktu

Belli ki ölümü yüklenmişti sırtına

Ölüm bende alışkanlık olmuştu

61

Çocukken burnumu dayadığım

Paslı serin balkon demiri

O asil kokun yok mu senin

O kaygan halin

Sanırım kadın teni

O giz dolu duruşun

Caddeye bakan yüzünde binanın

Sen benim kadınımdın balkon demiri

Sen benim sırrım

60

Mezarlıkta ağaç olmak zordur

Mezarda insan

Kimi yokluğa karışan

Kimi onca yokluk arasında

Varlığını yadırgayan

Yaşarken ulaşamadığı kutsallığa

Çürüdükten sonra

Bir ağacın köklerinde kavuşur insan

59

Kendini katletmeyi düşünen bir başkası

Elinde

Soğuk ve duyarsız usturası

Mat olmuş

Şah damarı

58

Düşünesi geldi aklımın

Düşüverdi bir yere

Bacakları kırıldı

Kalıverdi çukurda

57

Kanasam kanatsam

Kanatlanıp uçsam

Savursam savrulsam

Bariyerlere çarpsam