62

Bende mızraktı bakışların

Gövdeme saplanan

Sonra ardından çağlayan kan

Tutuktu

Utancından kurudu

Donuktu

Belli ki ölümü yüklenmişti sırtına

Ölüm bende alışkanlık olmuştu

61

Çocukken burnumu dayadığım

Paslı serin balkon demiri

O asil kokun yok mu senin

O kaygan halin

Sanırım kadın teni

O giz dolu duruşun

Caddeye bakan yüzünde binanın

Sen benim kadınımdın balkon demiri

Sen benim sırrım