Önceden kazılmış boş bir çukurun yanına getirdiler ailemi. sırtlarını karanlığa verdiler. suretlerini seçemiyordum. sadece üç mermi. annemi babamı küçük kız kardeşimi. karanlığı yırtarak birer birer toprağa serdi. demek ki yetiyormuş üç mermi. yok etmeye ağzına kadar sevgi dolu bir aileyi.
çektiğim acının sessizliği yeryüzündeki bütün mezarlıklara yetti. intikamdı suskunluğumun haklı sebebi. her zaman öç alacak biri kalmalıydı hayatta. işte ben böyle bir acıyı yüklendim sırtıma.
hayat sürüklüyor bedenimi. felçli benliğimi. ikinci bir emre kadar bütün hissedişlerin kaldırıldığını söylüyor yüreğim. ben. acıdan yapılmış bir insan heykeliyim.
SREBRENİTSA KATLİAMI İÇİN YAZILMIŞTIR.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder