Şimdi ben yazsam. yeryüzünün yüzünü yırtarak. gökyüzünün yüzüne tükürerek. yıldızları toplayıp bir kâğıda sarsam ve sonsuzluk denen o çöplüğe atsam. iyi mi yazmış olurum. güneşi kana bulasam. ve düşüncelerimde gezen kurtçukları kafatasımın içinde arayıp beynimi yere döksem. iyi mi yazmış olurum. bir atın yelesine assam kendimi. çığlığımla melekleri isyana sürüklesem. ruhlarını şeytana sattırsam. cennetin ırmaklarını kurutsam. iyi mi yazmış olurum. kendimi kelimelerle ifade etmek zorundayım. akılları kanatan bir hüznün kesiğidir bu. var oldukça kanar. dikiş tutmaz. bitmez insanın gövdesindeki devinim. kaynağı sırdır. Rabbimin ilmindendir. nefesindendir. o nefese canlar feda. yazardım aslında şimdi. en derin düşüncelerin mahremini. çünkü dil Sevgilinin adını söyledi. akardım nehirler gibi yaratılan en güzel denize.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder